laruan

Naduduwal ako. Nagsusuka ako ng hangin. Eto palagi ang nangyayari sa akin kapag nate-tense ako. Paano naman kasi, muntik ko na kasing di mapigilan ang tukso.

Nasa rooftop ako para samahan si Zambo na ayusin ang bagong antena na binili namin upang marelay yung internet signal ko sa apartment ni Zambo na may 3 kilometro ang layo sa pad ko.

Di ko namalayan na habang minamasdan ko si Zambo sa itaas ng penthouse ay sumunod pala sa akin ang isang ruggedly handsome na kapitbahay ko.

Namalayan ko na lang na may kumikiskis sa may bandang pigi ko. Una sa kaliwa at nang gumalaw ako ay sa kanan naman. Nang lingunin ko ay wala syang katakot-takot na tumitig sa akin. Maya maya pa ay binuksan nya ang kanyang zipper at nilabas ang napakalaki at medyo maitim na ari.

Nagpupumiglas ako ng hawakan nya ang braso ko at pilit nilapit sa titi nya ang kamay ko. Pero sa kinalaunan ay naingganyo akong hawakan.

Eto yung tipo ng titi na kung mahulog ka sa bangin at nahawakan mo ito ay sigurado akong ligtas ako dahil sa tigas at laki ng mga ugat.

Pero pumasok sa aking isipan ang baklang Pinoy na hinuli last week dahil nahuling nakipaghimuran sa isang katutubo sa kanyang tindahang binabantayan na isang bloke lang ang layo sa apartment ko.

Bigla akong natauhan at dali-dali kong binitawan ang aking hinahawakan dahil sa aking naisip na baka mahulog nga ako sa bangin ng tukso.

Dali dali akong umikot at tinungo ang pintuang bakal palabas at pababa ng roof deck.

Hinabol ako ng lalaki at mabuti na lang at pababa na rin si Zambo. Nagulat sya ng bumalikwas ako bigla sa muling paghawak ng lalaki sa braso ko.

Una ay medyo nag-aalala si Zambo sa akin ngunit na mapagwari nya ang pangyayari ay medyo napangiti sya na natuwa sa aking naging karanasan.

Alam kasi ni Zambo na isang taon na ako ngayong tigang mula ng umuwi ako sa Pilipinas at nakilala ang aking bagong kasintahan.

Walong oras na ang nakaraan ngunit muli na naman akong nagduduwal ng maalala ko na naman ang nangyari.

Di mailingid sa bakla kong isipan na nanghihinayang akong di napiga ang katas ng napakalaking laruang mainit-init.

Haiz.

Change

Like each day that I change my underwear, I love change. NOT CHARTER CHANGE.

Yes. As an overseas Filipino worker, I want to change not the Philippine constitution but the kind of services that the Philippine embassy should extend to the Filipinos in Riyadh. I want them to be more effective, more reaching out to the distressed and exploited Filipinos. More action than words of promises.

More jail visitations and not condemnation of Filipino prisoners. I want them to change from hosting more parties and festivities to a more socially-relevant events and to do concrete actions towards educating the OFWS and effecting change in order to redeem the credibility and superiority of the Filipino worker.

Change the image of the Philippine embassy officials to sgenuine public servant rather than sitting ducks and arm-chair diplomats.

Until there are no more distress calls from abused OFWs and jailed OFWs that I receive regularly, change is the order of the day. Now na!

am yours

“I belong to you”. These four words mean surrendering oneself to the second party but a participant in the workshop I attended contested that he only belongs to himself.

So egotistic. But I could not blame him. The native claims to be culturally “on top of everything” but not necessarily superior in my personal view. I hope the four-day workshop would turn him upside down as I intend to discover new ways of tackling life. Perhaps, later, I would reevaluate myself and my lifestyle and suit myself to what I will learn in the workshop.

The facilitator gave as an assignment on what shold be my new responsibility in life following the workshop.

I would surely be looking into loving myself and be in control of my emotions. After all, only me will be able to manage my well-being.

I would not be responsible for the degradation of life and my community. I will be for a healthy and tension-free life.

Aaaaoooooommmmm…….

chat

si joel ay isang barista sa isang coffe shop, one block away from my pad in riyadh. mag iisang taon na akong di napasyal sa cafe nila. although paminsan minsan nakiikita ko sa sa cyberspace.

minsan nga ay pina view nya sa akin ang mga private pictures nya. mapulapula ang hugis helmet na ari nya. marami-rami rin ang malapot na tamod na sinahod nya sa kamay nya habang naglalaro sya minsa sa loob ng banyo nya.

Bigla na lang sya nag ym sa akin while browsing and blog-hopping last night.




joel: hi
beb: helo
joel: musta?
beb: tigang
beb: ikaw?
joel: nkkkantot naman kahit papano
beb: buti ka pa. sana ako rin makantot mo
joel: ang hirap mo kc hanapin
beb: bakit, hinanap mo ba ako?
joel: oo
beb: bakit?
joel: para mkipagfrend
beb: friend-ly sex?

Mahigit isang oras bago sya sumagot.



joel: of course not





natulog na ako.