Welfare Case

Sya si Melba Villaluz, 34 years old. Dumating sya sa Riyadh noong March 31, 2009 para pumasok sa isang kompanya ng Anasban.

Isang notoryus na kompanya ang Anasban mahigit dekada na ang nakaraan at kilalang kilala na ito ng mga opisyal ng Philippine embassy na maraming reklamo galling sa mga mangagagawa nito. Ang mga reklamo ay di na bago, delayed salary payment, delayed vacation, delayed repatriation, mahilig mag bawas ng sahod.

Pero medyo kakaiba ang reklamo ni Melba. Dalawang lingo lang syang nakapatrabaho dahil mula ng dumating sa Riyadh ay nagka infection ang dating inoperahan sa kanyang gall bladder, nagkaroon ng kidney ailment at meron pang hypertension.

Noon Huwebes, June 25, inatake at nag collapse si Melba. Matagal bago nadal sa clinic. Umbaot sa 180 over 130 ang kanyang blood pressure. Niresetahan sya ng Angiotec na 10 mg, Natrilix SR na 1.5 milligrams at kanina lang sya nakainom ng mga gamut na nireseta, apat na araw ang nakalipas dahil kanina lang nabilihan ng gamot ng Anasban.

Gusto ng umuwi ni Melba sa Pilipinas. Nagpaalam na sya sa kanyang agency na nagdeploy sa kanya, ang Global Job Search In na makikita sa Bangkal Street, Makati. Si Lowela na makokontak sa 02-8453045 ang kanyang contact sa Global Job Search.

Pero ayon sa Global Job Search, kailangan daw ni Melba na bayaran ang ginastos ng Anasban na SR7500 para marecruit si Melba sa Riyadh. Ayon kay Melba, kasama na sa SR7,500 ang tiket ni Melba Villaluz pauwi.

Ang kwento ni Melba, payo sa kanya ng Global Job Search na maghati si Melba at ang clinic na nag kuha ng medical test nya, ang LR Clinic.

“Willing naman na maghati si Melba at ang clinic kung makihati rin daw sa gastos ang Global Job Search.

Paano ba nabato sa akin ang kaso ni Melba?

Si Willy Villaluz ay biglang sumulpot sa aking Yahoo Messenger noong HUwebes. Ayun kay Willy, nakuha raw nya sa Moderator ng POEA Forum sa Palawan ang aking email address. Parang ayokong maniwala kasi, kahit matagal na akong gusting pumunta ng Palawan ay wala kong kakilala doon.

Freedom daw ang nickname ng nag refer sa akin.

Ayon, parang nakokonsensya naman ako na ayaw kunin ang mga pangunahing datos. Nakuha ko ang cellphone number ni Melba at kanina nga, pagkatapos umuwi nga king amo ay tinawagan ko ang numero.

Nakausap ko si Melba.

Gusto gusto na ni Melba na mahilig magsabi ng “as in” na umuwi. Snaa raw ay matulungan sya na mapadali ang pag-uwi.

Ang napayo ko lang kanina kay Melba ay wag mag apura at baka mas lalong tumaas ang presyon nya.

Tinanong ko sya kung payag syang kalampagin ng Migrante Internatonal ang kanyan agency at Clinic na kumilos sa dagliang pag-uwi ni Melba upang itulak ang POEA at OWWA na mapauwi sya.

“Dapat nga rin po pati ang City Peso or Palawan Peso ay tumulong din kasi sila naman po ang nag rekruta sa akin. Si Ailyn Amurao daw ng City Peso ng Palawan ang nagpasa sa kanya sa Global Job Search Inc.

Pero ayun kay Willy na kapatid ni Melba, Nagsulat na raw an POEA at OWWA sa Philippine embassy ng Riyadh pero wala raw reply.

Parang dumarami ang natutulog na kaso sa harap ni Labor Attache Rustico dela Fuente. At sino nga ba yung taga DFA na nakiusap na idulog sa DFA ang mga kaso ng mga problema ng OFWs. Buhay pa ba sila o nahahawaan ng H1N1. Ewan.

sad and lonely

i feel so helpless and hopeless. i just wanna die to forget all these problems. am so old, too tired to bear all the troubles i am into when all i did was trying to be a good human being. but now, am in deep shit. too bad.

Why did you join this contest?

Maloka-loka na ako sa mga tanong mula kahapon at ngayon about the 72 or 71 or 69 Filipinos na dinakip sa Riyadh noong Sabado.

Siguro dahil dati akong pobrisitang peryodista noon sa isang English newspaper noon dito sa Riyadh.

Una, isang pinuno ng Migrante ang tumawag sa akin. Binaba ko agad ang tawag after telling him that I would call him back. One phone call in the market and I confirmed the news. 71 Pinoys, kadalasan bading ang inaresto ng mga religious police.

Ayon sa aking source, birthday daw ang isang Pinoy. Nagpaparty. Nag-imbita ng mga firends kasama anga kanya kanyang friends sa isang esterhaha.

Kung okray ka, pwede mong isiping nagpasiklab si birthday celebrator? Siguro, isip nya, mayaman na sya kaya nagmayabang at nag-imbita ng mga kaibigan kahit alam na alam na delikado.

Nag-imbita pa ng ibang lahi at (sana mali ang aking source) nagdala pa raw ng inumin na nakakalasing.

Kung pa intelektwal naman ang pag-iisip mo, pwede mong isipin na dahil kasi sa kultura ng Pinoy. Kinagigisnan na ang mag celebrate ng birthday. Pakain sa mga utaw, kahit bukas o sa makakalawa ay wala ng budget sa pagkain. Para lang ba masabi na mataas na ang tayog nya sa ekonomiya at pwedena syang maging Hostisya de San Jose. Kasi nga di naman nakapagpabongga noong dating purisa pa si Pinoy.

Kung maka-migrante ka naman, pwedeng sabihing dahil nalulungkot sa araw ng kanilang birthday ay nag decide na magdaos ng pampasaya para mawala ang homesickness ng OFW.

Kung baga, part of social life na iwaglit ang kalungkutan na mapawalay sa piling ng pamilya dahil nga ang objective ng pagiging overseas worker ay para mairaos sa kahirapana ng pamilya dahil wala namang desenteng trabaho sa Pilipinas.

Kadalasan talaga, kapag marami ang dadalo, esteraha ang gawing venue dito sa Kaharian. Di kasi uubra ang hotel kasi masyadong istrikto sa mga requirements at syempre, di makapag paraos ang mga makakati pa sa gabi.

Ang Esterahah ay isang resort na pinapaprentahan sa Riyadh nga mahigit isang daang dolyar hanggang 500 daang dolyar, depende sa laki. Kadalasan meron itong swimming pool, palaruan gay ang volleyball court, football court, malaking receiving hall na pwedeng mapag dausan ng isang malaking pagtitipon.

Nilubos lubos ang pagtitipon, nag pageant. MG as in Miss Gay. Yun bang ginagawa sa Pilipinas kung may pyesta na meron rarampa at question and answer at talent portion.

Ayun. Unang signos, may mga military daw na kumatok, tiningnan ang paligid dahil nagtaka sa ingay na naririnig s alugar. Di naman natinag ang grupo. Umalis ang mga otoridad sa pinagdausan.

Pero naging mas maingay ang grupo. Dumating na hindi nila namalayan ang mas conservatibong mga religious police. Inakyat ang bakod. Pasok.

Yun na ang kwento.

Iniimagine ko na lang ang mga otoridad sa kanilang tanong.

“Why did you join this contest?”


Well, ang latest news kahapon, nakalabas na daw ang iba sa mga nakulong dahil pinuntahan ngkanilang mga companya at sponsor.

Ang sabi naman sa news na tinawagan ang Philippine embassy ay napakawalan na daw lahat pero naka blacklist na daw ang 69 na Pinoy na hinuli.

I am sure, may mga kaso na ito sila lahat na nakasampa at siguradong di mapapauwi ang mga ito na di maaring di dumaan sa kulungan at mapalo.

I am sure, gustong gusto ng mga bading na mag perform ng kani kanilang talent sa loob ng kulungan.

Pwede kaya yun?

Ang init pa naman ngayon sa Riyadh. Am sure super hot din at amoy pawis ang mga kakosa nila doon.

Buti na lang nasa labas na sila, pero paano kung tawagin na sila at ikarsel na during their jail term. Bihira pa naman nakakaligtas sa mga kasong ganito.

Noon, meron nangyaring ganito sa Qatiff. Yung isang bading lumusot sa butas ng window type na air-con at yung isa, nagkasyang tumakas sa loon ng maliit na imburnal na concrete pipe. Whew.

Meron ding nangyaring ganito noons sa Holiday Inn na birthday party. Nag gown ang mga bading. Julie andrew at Julie Yad Daza rin sila.

Ayon sa siang balita kanina, ang sabi kasi ng taga embassy, freed na raw ang mga Pinoy at take note, wala raw ni isa ang humingi ng tulong sa Philippine embassy.

Tinatanong pa ba yan kung bakit?