new year na beh

So many things happened but I cant explain why I can’t write.

All I could recall is that after my bebe survived the Superferry sinking, it seems that my adrenalin to write has been exhausted.

Parang wala anmang maniwala sa rason na ito. Kaya sige na, sulat na lang ng sulat.

Nag 2010 na kanina. Andaming welcome greetings sa FB account ko. Parang nakakasuka na. Naisip ko tuloy, bakit ba napaka big deal magka new year na kung tutuusin ay parang patuloy lang naman ang pagsikat ng isang ordinaryong araw.

Aged people has thought of grouping 365 days and as far as I can remember, we celeberate the end and the beginning of each year. Sa Pilipinas, paputok at ingay ang pangsalubong sa bagong grupong ng 365 na araw samantalang karaniwan ng super busy ang huling araw sa pamamalengke ng mga bilog na prutas upang isalubong sa bagong taon.

Marami ring pagkain sa new year kaya kahapon, napag-isipan kong magluto ng puto at arroza valenciana. Pero di pa ako nakabili ng chorizo bilbao.

Ang puto naman, nasa loob ng room ng flat-mate ko yung sugar.

AYoko naman lumabas ng apartment kasi ang ginaw ginaw.

Buti na lang si Zamo at ang asawa nya at anak ay namigay ng seafood bihon at macaroni salad.

At least meron pagkain sa dining table.

In Riyadh, this Christmas and new year holidays are not celebrated. Kaya, ilang taon na rin akong nasanay na dumaan ang bagong set of 365 days pagkatapos dumaan ang lumang taon.

There was no firecrackers. Like an ordinary wee-end, the old year just past.

Anyhow, the puto is done. I got the sugar out of my flatmate’s room.